ഓമനത്തിങ്കള്ക്കിടാവോ - നല്ല
കോമളത്താമരപ്പൂവോ
പൂവില് നിറഞ്ഞ മധുവോ - പരി-
പൂര്ണ്ണേന്ദു തന്റെ നിലാവോ
പുത്തന് പവിഴക്കൊടിയോ - ചെറു-
തത്തകള് കൊഞ്ചും മൊഴിയോ
ചാഞ്ചാടിയാടും മയിലോ - മൃദു-
പഞ്ചമം പാടും കുയിലോ
തുള്ളുമിളമാന് കിടാവോ - ശോഭ
കൊള്ളുന്നൊരന്നക്കൊടിയോ
ഈശ്വരന് തന്ന നിധിയ…
സഫലമീ യാത്ര- എന്.എന്.കക്കാട്
ആര്ദ്രമീ ധനുമാസരാവിലൊന്നില്
ആതിരവരും,പോകു,മല്ലേ സഖീ?ഞാനീ
ജനലഴിപിടിച്ചൊട്ടു നില്ക്കട്ടെ; നീയെ-
ന്നണിയത്തുതന്നെ നില്ക്കൂ,ഇപ്പഴങ്കൂ-
ടൊരു ചുമയ്ക്കടിയിടറിവീഴാം.
വ്രണിതമാം കണ്ഠത്തിലിന്നു നോവിത്തിരി-
ക്കുറവുണ്ട്,വളരെനാള്കൂടി
നേരിയ നിലാവിന്റെ പിന്നിലെയനന്തതയി-
ലലിയുമിരുള് ന…
കോതമ്പുമണികള്-ഒ.എന്.വി
പേരറിയാത്തൊരു പെണ്കിടാവേ, നിന്റെ
നേരറിയുന്നു ഞാന് പാടുന്നു.
കോതമ്പുക്കതിരിന്റെ നിറമാണ്;
പേടിച്ച പേടമാന് മിഴിയാണ്.
കയ്യില് വളയില്ല, കാലില് കൊലുസ്സില്ല,
മേയ്യിലലങ്കാരമൊന്നുമില്ല;
ഏറുന്ന യൌവനം മാടി മറയ്ക്കുവാന്
കീറിത്തുടങ്ങിയ ചേലയാണ്!ഗൗരിയോ ലക്ഷ്മിയോ സീതയോ രാധയോ
പേരെന്ത…
നിശാഗന്ധി നീയെത്ര ധന്യ- ഒ.എന്.വി
നിശാഗന്ധി നീയെത്ര ധന്യ..
നിഴല് പാമ്പുകള് കണ്ണൂകാണാതെ നീന്തും നിലാവില്
നിരാലംബശോകങ്ങള്തന് കണ്ണുനീര്പൂക്കള്
കണ്ചിമ്മിനില്ക്കുന്ന രാവില്,
നിശാഗന്ധി നീയേതദൃശ്യപ്രകാശത്തെ
നിന്നുള്ളിലൂതിത്തെളിക്കാനൊരേ നില്പു് നിന്നൂ..
നിലാവും കൊതിക്കും മൃദുത്വം നിനക്കാരു തന്നൂ..
മഡോണാസ…
എന്റെ ശവപ്പെട്ടി ചുമക്കുന്നവരോട്
എന്റെ ശവപ്പെട്ടി ചുമക്കുന്നവരോട്
ഒസ്യത്തില് ഇല്ലാത്ത ഒരു രഹസ്യം പറയാനുണ്ട്
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് ഒരു പൂവുണ്ടായിരിക്കും
ജിജ്ഞാസയുടെ ദിവസങ്ങളില് പ്രേമത്തിന്റെ-
ആത്മതത്വം പറഞ്ഞു തന്നവളുടെ ഉപഹാരം
മണ്ണ് മൂടുന്നതിന് മുമ്പ്
ഹൃദയത്തില് നിന്നും ആ പൂവ് പറിക്കണം
ദലങള…
ശാലിനി - ചങ്ങമ്പുഴ
ഒന്നുമെനിക്കുവേണ്ടാമൃദു ചിത്തത്തില്
എന്നെ കുറിച്ചുള്ളോരോര്മ്മ മാത്രം മതി
മായരുതാ തളിര് ചുണ്ടിലൊരിക്കലും
മാമകചിത്തം കവര്ന്നൊരാ സുസ്മിതം.
താവകോത്ക്കര്ഷത്തിനെന് ജീവരക്തമാ-
ണാവശ്യമെങ്കിലെടുത്തുകൊള്ളൂ ഭവാന്
എങ്കിലുമങ്ങുതന് പ്രേമസംശുദ്ധിയില്
ശങ്കയുണ്ടാകില്ലെനിക്കല്പമെങ…
കാവ്യനർത്തകി - ചങ്ങമ്പുഴ കൃഷ്ണപിള്ള
കനകച്ചിലങ്ക കിലുങ്ങിക്കിലുങ്ങി
കാഞ്ചനകാഞ്ചി കുലുങ്ങിക്കുലുങ്ങി
കടമിഴിക്കോണുകളില് സ്വപ്നം മയങ്ങി
കതിരുതിര് പൂപ്പുഞ്ചിരി ചെഞ്ചുണ്ടില് തങ്ങി
ഒഴുകുമുടയാടയിലൊളിയലകള് ചിന്നി
അഴകൊരുടാലാര്ന്ന പോലങ്ങനെ മിന്നി
മതിമോഹന ശുഭനര്ത്തനമാടുന്നയി മഹിതേ
മമമുന്നില് നിന്നു നീ മലയാളക്കവിതേ …
എവിടെ ജോണ് ? | ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാട്
1
തരിക നീ
പീതസായന്തനത്തിന്റെ നഗരമേ
നിന്റെ വൈദ്യുതാലിംഗനം.
കൊടികളൊന്നുമില്ലാതെ, കോശങ്ങളില് -
ത്തുരിശുമീര്ച്ചപ്പൊടിയും നിറച്ചു, നിന്
തുറമുഖത്തിലണയുകയാണെന്റെ
കുപിത യൗവനത്തിന് ലോഹനൗകകള്
അരുത്
നീ വീണ്ടുമെന്നില് വിളിച്ചുണര്ത്തരുത്
നിന്റെ നിയോണ് വസന്തത്തിന്റെ
ചുന കുടിച്ചെന…